Bu Hayatta kimse sebepsiz yere birbiriyle karşılaşmaz…

Havalimanından enteresan bir buluşma hikayesi.Selam arkadaşlar,Havacılık dünyadan muazzam hikayelerle dolu olan bir sektör olduğu aşikar. Sizlere bu nedenle yaşadığım bir hikayeyi paylaşmak isterim.

Uçaklara hizmet veren tekerlekli sandalye şirketinde Transfer katında ilgili bölüm sorumlulardan biriyim. Bir gün Yanıma Gana uyruklu 2 kardaş olan Kadın geldi ve kendi hatalarından dolayı uçaklarını kaçırdıkları ve bir sonraki uçağın 3 gün sonra olduğunu söylediler. Kardeşlerden biri gebe.

Yeni bir Bilet almak için sadece 20$ eksik. Para gönderecek birileri var ama onun içinde çıkıp bankadan çekmek için vize gerekli.

Durum tamamen karışık ne gidebiliyorlar ne de çıkabiliyorlar. Transfer katında yiyecek bişide yok otomattan başka o da nereye kadar.

İnsanlık adına kim olsa duruma vicdan yapar.

Ertesi gün gelip mesaime başladığımda kardeşlerden gebe olanı göremedim. Detayını sormadan Amerikaya gitmiş olduğunu öğrendim Ablasından.

Hanımefendi o kadar sakin mülayim ve durumu kabullenmiş ki bir mucize bekler gibi oturuyordu sakince. Ara sıra sohbet etmeye gittim yalnız hissetmesin diye. Biraz bisküvi, yemekhaneden bi kaç zeytin peynir derken mahcubiyetini yüzünden okuyordun.

48 saatten fazla zaman geçti ve hiçbir gerginlik belirtisi daha yok. Sakince kitabını okuyordu bekleyip.

Sonra bir mucize oldu sanki…

Yanımıza topallayarak gelen orta yaş üstü bir Kadın zar zor bize yaklaştı. Kısık sesle yardım çağrısıyla. Hemen yardıma koştum oturtturdum onu.
Ne oldu diye sorduğumda; uçaktan inerken yürüyen merdivende biraz izdiham yaşanmış hanımefendiyi itmişler merdivenden düşmüş ayağının ağırısından duramadığını söylüyor.

Ayakkabısını çorabını çıkarttım ve davul gibi şişmiş ayağında kırık belirtileri var.

Durumu bildirmek için dökümanlarını istedim ve hanım efendi Gana uyruklu…

İlgili sağlık birimlere ve Havayolu şirketine bildirmek için koordine ederken aklıma 48 saattir usulca bekleyen kadın geldi.

Yanına gittim ve şöyle dedim:
“Az evvel ayağı kırık şüphesiyle gelen bir yolcu var aynı vatandaşlığa sahipsiniz, sizde ne zamandır buradasınız kendisi biraz yaşlı ona motive vermek için yanında olurmusunuz?”

Duruma üzüldü ama çok memnun oldu. Eşyalarını toplayıp yanına gittik. Arada sağlık görevlileri vs geldi. Durum değerlendirmesi yaparak havayolu şirketi bu halde uçuramayacağını gidip hastaneden rapor almasını söyledi.

İkisi kendi dillerinde sohbet halindeydi.
Ben görev yerimdeyken arkamdan yaklaşıp omuzuma elini koydu ve dedi ki:

“Bugün Noel ve Tanrıya Noel’i evimde geçirebilmek için çok dua ettim. Uçmak için 20$ eksik olan parayı kaza geçiren hanımefendi temin etti, artık evime gidebilirim…” çok sevindik istemdışı sarıldık.

Kaza geçiren hanımı ilgili tedavisi için hastaneye kaldırdılar. Diğer hanım biletini aldı ve sonradan aynı uçakta kendisine refakatçı oldu…

Bu Hayatta kimse sebepsiz yere birbiriyle karşılaşmaz…

HAPPY END…