Sabiha Gökçen Havalimanı ihaleye çıkıyor
Sabiha Gökçen Havalimanı 2 Temmuz tarihinde ihaleye çıkıyor. Daha doğrusu havalimanını işleten HEAŞ'ın işlettiği birimlerin ticari olanlarının belli bir süreliğine devri yapılıyor.
Buna karşılık ihale şartnamesinde akaryakıt ve kargo terminallerinin işletilmesine yönelik açık hükümler bulunmadığı belirtiliyor.
Ben ihale şartnamesini görmedim. Bunu satın alan ve ihaleye girmek isteyen bir firmanın yöneticisi olan arkadaşımın yorumuna göre akaryakıt ve kargonun nasıl işletileceği açık hükümlerle belirtilmemiş. Yani öncelikle şartnamenin genel hükümleri içerisinde açıkça belirtilmeyen bu hususlar dikkatli gözlerle tarandıktan sonra ancak diğer sayfalarda bulunabiliyor.
Şartnamenin bu durumu yani akaryakıt ve kargonun belirsizliği bu konuyu uzun süredir çalışanlar için elbette bir avantaj. Ama şartnameyi yeni satın alıp ona göre bir çalışma yapacak olanlar içinse oldukça karışık bir durum. Örneğin şartnameye göre sanki akaryakıtın tamamının işletilmesinin size verildiği gibi bir yanılgıya düşerseniz eğer aldanırsınız. Çünkü akaryakıtın işletilmesi değil sadece satıldığı andaki karın bir bölümü işleticiye veriliyor. Buradan yani borudan çıkan yakıttan ise mal sahibi yani HEAŞ veya Sabiha Gökçen havalimanı diyelim ton başına 5 Euro bedel alıyor.
Bu ve benzer kurallara bakıldıkça ihaleden sonra bile işleticinin sürekli işletenin cebinde eli olduğu izlenimi doğuyor. Ancak buradaki asıl püf nokta ihale şartnamesi içerisinde ağırlıklı olarak inşaat işlerinin bulunması. Elbette bu durum da inşaatçı yatırımcılar için büyük bir avantaj sağlıyor.
Bugün itibariyle inşaatçı olmayan yatırımcılar için 10 milyon dolarlık bir inşaat 10 milyon dolar para çıkışı anlamına gelirken inşaat orijinli bir firma için bu rakam bilemediğiniz birkaç milyon dolara kapatılmış oluyor. Dolayısıyla daha ihaleye girerken bile firmaların işletme maliyetleri arasında ciddi farklar bulunuyor.
İhalenin 2 Temmuz olan tarihi seçim öncesine denk gelirken genel anlamda bu tarihin biraz daha erteleneceği yönünde bir kanaat var. Ancak belli çevreler ise bu tarihin asla seçimden sonraya bırakılmayacak kadar önemli bir zaman diliminde bulunduğunu öne sürüyor. Bu teze göre bu politik ortamda ihalenin yapılması özellikle konjonktüre uygun bir hamle olarak görülüyor.
Bir de işin ilginci katılan firmalar.
Özellikle TAV ve Pegasus birlikteliği oldukça ilginç bir tablo çiziyor. Biri o havalimanının en büyük havayolu. Diğeri ise Türkiye'nin en büyük terminal işleticilerinden biri. En büyük şans elbette bu birlikteliğe veriliyor. Üstelik PR gücü de birleştiğinde bu iki marka için ihalenin en şanslı grubu olarak gözükmesi normal.
Hepimiz 2 Temmuz'u bekliyoruz. Bu ihale hem ülke için hem de Türk sivil havacılığı için çok önemli.
Buna karşılık ihale şartnamesinde akaryakıt ve kargo terminallerinin işletilmesine yönelik açık hükümler bulunmadığı belirtiliyor.
Ben ihale şartnamesini görmedim. Bunu satın alan ve ihaleye girmek isteyen bir firmanın yöneticisi olan arkadaşımın yorumuna göre akaryakıt ve kargonun nasıl işletileceği açık hükümlerle belirtilmemiş. Yani öncelikle şartnamenin genel hükümleri içerisinde açıkça belirtilmeyen bu hususlar dikkatli gözlerle tarandıktan sonra ancak diğer sayfalarda bulunabiliyor.
Şartnamenin bu durumu yani akaryakıt ve kargonun belirsizliği bu konuyu uzun süredir çalışanlar için elbette bir avantaj. Ama şartnameyi yeni satın alıp ona göre bir çalışma yapacak olanlar içinse oldukça karışık bir durum. Örneğin şartnameye göre sanki akaryakıtın tamamının işletilmesinin size verildiği gibi bir yanılgıya düşerseniz eğer aldanırsınız. Çünkü akaryakıtın işletilmesi değil sadece satıldığı andaki karın bir bölümü işleticiye veriliyor. Buradan yani borudan çıkan yakıttan ise mal sahibi yani HEAŞ veya Sabiha Gökçen havalimanı diyelim ton başına 5 Euro bedel alıyor.
Bu ve benzer kurallara bakıldıkça ihaleden sonra bile işleticinin sürekli işletenin cebinde eli olduğu izlenimi doğuyor. Ancak buradaki asıl püf nokta ihale şartnamesi içerisinde ağırlıklı olarak inşaat işlerinin bulunması. Elbette bu durum da inşaatçı yatırımcılar için büyük bir avantaj sağlıyor.
Bugün itibariyle inşaatçı olmayan yatırımcılar için 10 milyon dolarlık bir inşaat 10 milyon dolar para çıkışı anlamına gelirken inşaat orijinli bir firma için bu rakam bilemediğiniz birkaç milyon dolara kapatılmış oluyor. Dolayısıyla daha ihaleye girerken bile firmaların işletme maliyetleri arasında ciddi farklar bulunuyor.
İhalenin 2 Temmuz olan tarihi seçim öncesine denk gelirken genel anlamda bu tarihin biraz daha erteleneceği yönünde bir kanaat var. Ancak belli çevreler ise bu tarihin asla seçimden sonraya bırakılmayacak kadar önemli bir zaman diliminde bulunduğunu öne sürüyor. Bu teze göre bu politik ortamda ihalenin yapılması özellikle konjonktüre uygun bir hamle olarak görülüyor.
Bir de işin ilginci katılan firmalar.
Özellikle TAV ve Pegasus birlikteliği oldukça ilginç bir tablo çiziyor. Biri o havalimanının en büyük havayolu. Diğeri ise Türkiye'nin en büyük terminal işleticilerinden biri. En büyük şans elbette bu birlikteliğe veriliyor. Üstelik PR gücü de birleştiğinde bu iki marka için ihalenin en şanslı grubu olarak gözükmesi normal.
Hepimiz 2 Temmuz'u bekliyoruz. Bu ihale hem ülke için hem de Türk sivil havacılığı için çok önemli.
